ROMAN

Elvis Peeters in samenwerking met Nicole Van Bael

2009, Uitgeverij Podium, Amsterdam - Uitgeverij Van Halewyck, Leuven

Aan het begin van de zomer trekt een vriendengroepje - vier meisjes, vier jongens - naar een viaduct voor een onschuldig experiment. De meisjes zwaaien naar de auto’s terwijl ze hun rokjes steeds uitdagender optillen, de jongens kijken toe. Aanvankelijk heerst er teleurstelling over het resultaat: slechts een paar automobilisten toeteren of slingeren. Maar de volgende dag is het raak. De meisjes veroorzaken een fatale kettingbotsing.

In deze rauwe, nietsontziende roman ontdekken acht jongeren hoe machtig hun lichaam is. Ze spelen, manipuleren, hoereren. Zelfs wanneer één van de meisjes de steeds verdergaande, perverse experimenten niet overleeft, biedt de normloosheid houvast. Tot ook die gaat vervelen.

"De onderstroom waarop onze samenleving drijft is extreem opportunistisch, hebzuchtig en excessief. Van bedrijven, banken en holdings wordt geen moraal verwacht, maar efficiëntie en rendement. Daar stelt eigenlijk geen hond zich vragen bij. In onze roman tonen we de wereld zoals hij is wanneer de moraalloosheid die onze vrije markt geniet ook door levenskrachtige jonge mensen wordt gehuldigd. Zonder dat zij dit expliciet opeisen, maar gewoon zoals het komt, als de gewoonste zaak ter wereld."

"De drijfveer om het boek te schrijven was het morele failliet van de economische sector in 2007 en 2008. Wij deden de denkoefening: wat als jonge mensen van dat ultra-economische moraalloze gedachtengoed doordrongen zouden zijn?"

Te koop bij uw lokale boekhandel of BESTEL HIER.

Wij is uitgegeven in Hongarije (uitgeverij Európa Könyvkiadó) en Duitsland (uitgeverij Blumenbar).

Wij is verfilmd door regisseur René Eller. De film ging in 2018 in wereldpremière op het IFFRotterdam en kende zijn Belgische première op het Filmfestival van Oostende. Hij werd aan 19 landen verkocht en op het Raindance Film Festival voor drie categorieën geselecteerd (Beste Internationale Film, Beste regisseur, Beste cinematografie). Rene Eller won de prijs van beste regisseur.

Persreacties:

'De kans is groot dat dit de beste Vlaamse roman van 2009 zal blijken te zijn.' (Dirk Leyman, De Morgen, 22 april 09)

“Veel effectiever is natuurlijk de personages zelf het werk te laten doen, wat Peeters dan ook meestal doet, zoals wanneer een van de meisjes vrolijk zegt: 'Dat noem ik rendement.' Een concrete mededeling, die echter ook symbolisch mag worden opgevat - het is vast niet toevallig dat dit boek nu verschijnt, in deze tijden van algehele inhaligheid en doorgeschoten graaicultuur . Wij is onbetwistbaar een erg knap en beklijvend boek. Bijna een meesterwerk.” (Herman Jacobs, Knack, 10 juni 2009)

'Wij is een snoeiharde, meedogenloze motherfucker van een boek.' (Literair Nederland)

'Ik geef zonder gêne toe dat ik Wij allesbehalve in één adem kon uitlezen.' (NRC Handelsblad)

'Peeters daagt zijn lezers(...) uit om te reflecteren op menselijke onvolkomenheden, in zijn geval op het nog onrijpe brein van de puber. Ontwrichtend boek. ' (De Telegraaf)

'Iedereen, van ramptoerist tot stijlpurist, zal Wij in sneltreinvaart uitlezen, want Elvis Peeters formuleert efficiënt.' (Humo)

'Een lichtend voorbeeld van wat literatuur vermag als ze ons aan het denken wil zetten over de wereld waarin we leven.'***** (Het Parool)

'Dit boek is een snoeihard en doeltreffend portret van kinderen die spelen op de vuilnisbelt van de verveelde welvaartsstaat. Lees en huiver.' (Jos Van Heck in ’Boek’, maart 09)

'Een krankzinnig goed boek. Het is me lange tijd niet overkomen dat ik zo door een roman werd overrompeld en omgeschud. Wat een ervaring.' (Renate Dorrestein)

'Ik gooide dit boek een keer of vier door de kamer heen.' (Matthijs Van Nieuwkerk)

’ WIJ intensiveert de waarneming, verruimt de blik en biedt het beste wat je van literatuur mag verwachten.’ (Danielle Serdijn, De Volkskrant, april 09)

"De ’Wij’ uit de titel bewandelen een eigen pad, tussen de brave burgers en de criminelen door. Vandaar dat je dit geen immorele roman kunt noemen: er komt geen moraal aan te pas. Peeters weigert ook, zeer verstandig, om het verhaal af te ronden. De laatste zin ’De wereld ligt aan onze voeten’, echoot de allereerste: ’Wij zijn vrij’. Dat zou wel eens kunnen kloppen: de tieners hebben zich intussen ontwikkeld tot wereldwijze opportunisten. Ze maken een goede kans om het te maken. Dat is misschien, na alle chills and thrills, het griezeligste moment in deze roman. Een aanrader." (Marc Cloostermans in De Standaard der Letteren, april 09)

"Elvis Peeters heeft in zijn nieuwe roman met grote inleving en opvallende taalbeheersing, een schokkende en herkenbare adolescente wereld getekend." (Cobra.be)